Ne olaylar yaşadım,derin izler bırakan,
Akıl vasıtasıyla,yüregime kazıdığım.

Ne insanlar tanıdım,okyanuslara akan,
Sözünün bir damlasını,yangınlara taşıdığım.

Ben ki,alt kimliğimle,hem garip hem hammalım,
Acizane, şiirlerde her sevdayı yaşarım.

Mısra- mısra dostlarımın yüreğine talibim,
Can- ten de misafirken,yücelerde Sahibim.

Gündüzlerim yorucudur,her türlü yük altında,
Gecelerim uykusuzdur,aklım fıkrım dostlarda.

Santim-santim çürüyorken,gündelik acılarla,
Ruhumda derin hasret,sevdam musallalarda.

Şimdi son şiirimin son mısrasında gönlüm,
Birazdan son nefesi, verecekmiş gibi göğsüm.

Belki burda birdaha,bulamaz ya bekleyen,
Bilsin, dost kalemler,ayırdı canı- tenden.

Ben,yaşar gibi yazar,yazar gibi yaşarım,
Sonra hammal namıyla gönüllerden taşarım.

Ve vuslat zamanını vuruyorken saat,
Cismim sabit,ruhum yükseliyor kat be kat,

Dönüş yollarımda, karşılıyor ya sevginiz,
Sizlere yenık,O’na hasret,hepiniz kalbimdesiniz...