Açılmış gülüm soldu ,
Gülüstan’ım kül oldu,
Birkaç goncam belirdi,
Ona da baykuş kondu.


Soldu gonca güllerim,
Konuşmaz lâl dillerim,
Ben mutluluk araken,
Bomboş kaldı ellerim.


Baharım yaza erdi,
Yuvama nazar değdi,
Mutlu olalım derken,
Bahçeme hazan geldi.


gam yeli esiverdi,
Kavurup büzüverdi,
Kader tokatı vurdu,
Kan revan yere serdi.


Bülbülsüz gül neylesin,
Gönlün nasıl eylesin,
Sensiz yürek harabe,
Eyyy sevgili nerdesin.

emine ERDEM.1993.