Balkan, kırım, kafkasta, şahlanan bir atlıydım.
Ağrı dağın üstünden, uçan bir kanatlıydım.
Bana türkoğlu derler, özüm orta asyada.
Yedi deniz, üç kıta, benim oldu sonrada.

Kükredim kosova’dan, nam saldım avrupada.
Karadeniz, akdeniz, sayısız adalarda.
Libya, tunus, cezayir, çok kaldım ben mısırda.
Yedi deniz, üç kıta, benim canım turanda.

Diktiğim minareler, gök yüzüne ulaştı.
Yedi düvel bir oldu, hep benimle uğraştı.
Allah diyen nidalar, semaları da aştı.
Yedi deniz, üç kıta, benim oldu cihanda.

Diktim sancaklarımı, parlattım tuğlarımı.
Çaldı kösler zillerim, çaldım davullarımı.
Ben adalet gösterdim, üzdüm düşmanlarımı.
Yedi deniz, üç kıta, nasip etti rahmanda.

İstanbulum canıdır, ecnebi aleminin.
Zafer müjdesi bize, yüce peygamberimin.
En büyük zaferidir, kumandan fatihimin.
Yedi deniz, üç kıta, toprağım var doğuda.

Ben rabbimin aşkıyla, ona hizmet ederken.
Zaferler hep benimdi, ben hakk yolunda iken.
Kırıldı kanatlarım, gül bahçelerim diken.
Gitti bütün buralar, kaldık anadoluda.

Türk milleti uyuma, sahip ol vatanına.
Layıksan ecdadına, sahip çık sen atana.
İçte dışta uğraş çok, aman verme düşmana.
Son vatan toprağı bu, esir olma sonunda.