7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1251
Okunma
Mevsimlerden kıış.
Kar yağıyor yine...
İnceden... inceden.
Alabildiğine geniş yayla
Bembeyaz karlar içinde.
Ulu bir çınar!
Yükü artmış omuzlarında!
Neredeyse kırılacak kolu kanadı.
Oysa;
Ne sevdalara gölge olmuş...
Ne mevsimler yaşamış...
Konuk etmişti tüm canlıları
O muhteşem bünyesinde.
Şimdi hepsi...!
Sanki bir yalan!
Tek başına!
Ne bir kuş, kanadında!
Ne de sevgililer var altında.
Yalnızlığa mahkum edilmiş;
Yaşlı bir adam/hanım gibi.