Bir kar etmiyor artık

Sinemde derlediğim serzenişlerimden arta kalanlar

Vakit geçiyor, iklim yenileniyor ve insan kimliği şaşırtarak değişiyor



Ne kadar uhde kalsa

Kalbim kendi solgunluğunda nefese ihtiyaç duyunca

Mütemadiyen umutlarıma karlar yağınca ve şevk uzaklardan bakınca



Annem ve babam

Kabirlerinde öksüz ve yetim halime hayıflanınca

Mezarlar, kefensiz yatan nazarlar ve bir türlü ibret almayan canlar



Hınca sarılanlar

Hırs ile hadiselere katma değer katarak sırıtanlar

Arsızlığı ve duyarsızlığı marifet sayarak hokkabazlık yapan yobazlar



Etrafımı kuşatan

Ve sırf kazanmak uğruna faziletleri dışlayan kanlar

Masumca av olanlar, hakları ellerinden gasp edilen zavallı olan insanlar



Devri köleliğe

Her geçen gün koşar adımlarla can atan mahrumlar

Prangalarıyla ihata eden ve vicdanları tarumar eden müstekbir adımlar



Edebi dışlayanlar

Pervasızlığı marifet olarak telakki eden bağnazlar

İnsan kimliğini tahrip eden kansız ve vicdansız tağuti hırslar ve canlar



Nereye baksam

Ve nazarlarımı saklayarak umutla bir cana yaklaşsam

Maslahatlar ve takiyyeler tuzağında gizlenen emeller karşıma çıkıyorlar



Adaletten söz edenler

Menfaatleri doğrultusunda en büyük tahribi yaparak

Ve evrensel hukuku hiçe sayarak ve milletin âli menfaatlerini dışlıyorlar



Nisa kimliğini kullanarak

Örtülerin arkasına sığınarak bizzat mahkûm ediyorlar

Hak adına gasp ederek, siyasi emellerine alet etmekten hiç arlanmıyorlar





Mustafa CİLASUN