4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1303
Okunma
hüzün
minik ellerimde
sadece hüzün
satırlarını kırmızıya boyadığım
kitap
sararmış sayfalar
hüzün bu gece
avuçlarımda
durmayanlar değilmiş yalnızca
değişim
durağan her şeyi de değiştiriyormuş zaman
bir cümle de bir cümleyi sevmekten
bıkıyormuş
ve
“yalnız”
şimdi
daha anlamlıymış
kendim
avuçlarımda
ve ışık
ne hayatlar geçiyormuş da
an an
öylece kalakaldım sanılıyormuş
öylece…
oysa
“öyle” yalnızca “öyle”
öylece’ler yapışmıyor ömürlerimize
öyle geliyor
öylece kalıyor
öyle gidiyor
öylece’ler yakışmıyor ömürlerimize