Kar yağışı güzeldir, eskiden beri severdim seyretmeyi,
Orada kaldı bu da, çocukluğun sevimli hatıralarında,
Şimdi de güzel, penceremden seyretmeyi seviyorum,
O anda boğuşan trafikte olmayı da hiç istemiyorum…

Aslında her yerde ve zamanda güzeldir karın yağması,
İki ayaklı, dört ayaklı mikroplardan arındırır dünyayı,
Sonuçta mevsimin gereğidir, onu da yaşamak gerekir,
İçinde olmak zorunda olan da mecburen kalın giyinir…

O dışarıda yağsın, ben burada yazayım, sizler okuyun,
Güneş gökyüzünde parlasın, ışıklarını bize yollasın,
Bir de televizyon var, o her zaman karşımda bulunur,
Hayatımı tamamlayan bir obje olmaktan vazgeçmez…

Kar yağışından nerelere geldik, tekrar geri dönelim,
Bazen duruyor sonra devam ediyor, arada gülümsüyor,
Ben de ona gülümsüyorum, karşılıklı çiçek açıyoruz,
Siz de buyurun, herkese yer var, birlikte çiçek açalım…