4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1126
Okunma
bir güz içimdeki
hazan içinde kalmışım
sararmış dökülen yaprak
kül renginde toprak
kuruyan çimen
solgun çiçek
karabulutlar çöktü üstüme
uzaklara dizili giden kuşlar
azgınlaşan kabayel
kaynayan coşkun ırmak
kurumuş
gözyaşım gibi
gözlerimin önü karadı
saçlar ağardı birden
gençlikte kocalığı gördük
nereden çıktı
karşıma
bir ışık
bir sıcaklık
içime dolan tazelik mavilik
gök mavi deniz mavi girdi içeri
ısıtıyor içimi
daha parlak güneş
ışıdı gönlüm
dokundun gülüm
dokunduğun yer
gülümsedi
çimenlere
çiçeklere su yürüdü
güller açıldı güldüğün yerde
301208 denizli
Şiirin sahibi
Cevap Yaz