Filistin her sabah bomba sesiyle uyanıyor,
Afganistan hala kan ağlıyor.
Irakta göz yaşı dinmek bilmiyor.
Ne oluyor, ne bitiyor, ne paylaşılamıyor.

Bir plan yapmışlar, projeden bahsediyorlar.
Büyük ortadoğu diye birde isim koyuyorlar.
Büyüklüğü yok etmekle mi başlatacaklar.
Ne kadar insanın göz yaşını akıtacaklar.

Şimdi ağlıyor olsamda kaç kişinin yarasını sarabileceğim.
Kaç çocuğun öyküsüne yer verip sizleri de duygusallaştırabileceğim.
Kalemim güçsüz, kelimelerim yetersiz, cümlelerim anlamsız kalıyor.
Ne oluyor, ne bitiyor, ne paylaşılamıyor.

Bırakıyorum insanlığımı şu saat itibariyle.
Bende insanlık dışı hareketlerde bulunacağım.
Bağırıp, çağırıp, küfredip ortaya atılacağım.
Kansa kan göz yaşıysa göz yaşı akıtacağım.

Şimdi ne kadar sinirlensem de kaç çocuğun canını kurtarabileceğim.
Hangisine bu bomba değil, atılan havai fişek gösterisi diye seyrettireceğim.
Hangisine neşeli şarkılar öğretip, okul yolunu gösterebileceğim.
Ne oluyor, ne bitiyor, ne paylaşılamıyor.

Dünya nın çivisi çıktı derler ya, o da nedemek derdim.
Meğer sadece gönlüm eğlencedeymiş, bir dirhem insalığım bile kalmamış.
Kaybettiğim maneviyat değerlerimi kazanmak için.
Savaş da, terör de kaybolan her değer de kendimi görüyorum.

Bende içten içe eriyip gidiyorum,
Yüreğimin içinde derinde bir yerlerde.
Bir dirhem sevgi var, ancak bunu yapabiliyorum.
Tüm orta doğuda canın dan malından olanlara gönderiyorum