içre düşen fesadın gözlerde yansımasıyla
vuruldu içim dışıma
ardından
kısıldım bir fare gibi kapana

hani buradaydın demin
nereye kayboldun
neredesin

görmüyor musun
her şeye iliştirilmiş
soru işaretleriyle
normale dönüşü olmayan bir
yolda bakışlarım

peki ya
sen de kimsin
neden üzerimde ellerin
ben senin neyinim

ahh! beynimdeki bu ses de kimin
sus…sus!

yok…yok!
dur susma
bitmesin sesin

tut ellerimden
tut yoksa düşeceğim
dokun az daha
ve içime iyice sin

sevgi olsun
bedenimi gömeceğin sin

iyi tamam…git hadi
ve bırak ellerime hiçbir şeyi
her şey bitmesin

bir dakika bekle
kal benimle

yollara saldığım canım
ateş derdinde soğuk caddelerde
ki gidince can
küfürlerimi de kendime etmiştim

her daim eksik
sen yanım
gün yarım
gece yarım
aşk yarım

dilimde ıslaklığı
bir daha yalanmaz dediğim
tükürdüğüm kavgalarımın

ve sana dair her şey
sağır eden bir haykırıştır
açılmayan kördüğümlerde

hadi hayatı vuralım
sonra
kendi yolumuza koyulalım
ıslak bir yokluk kanarken
ıslığında sesimizin

herkes gitti mi
yalnızsın değil mi
çıkarsam beni görmezler
vurmazlar
kırmazlar
yeniden eskisi gibi
sen korursun beni
değil mi

korkuyorum anne
neredesin?

baba! gitme
gitme...
üşüdüğümü kimseye söyleme

tanrım
suyun üzerinden yükselen dumana
beni verme

kanıyor hayat
kirlendim
ellerimdeki bu kızıl da ne
yıkayın ellerimi ve temizleyin
tenime bulaşan bütün pislikleri
kızar sonra ‘o’ yine

gitmek istiyorum
ama önce
bir şarkı daha söyle bana
dans etsin uyku göz kapaklarımda

atilla güler