Söyleyemem derdimi

Serdedemem yıllarca sakladığım kederimi

Talihsiz kaderimi, hicran içinde dirliği arayan nefeslerimi



Masumca aranmıştım

Sessizliğimle içime atıp ne kadar kıvranmıştım

Sukut etmeye mecbur kalmıştım, kederimle baş başaydım



Çareler elimde değil

Umutlar düşlerimin sermayesine ne kadar kefil

Sabır toprağından nüksediyor sukutumla kahır neyleyim akıl



Yıllardır sabrettim

Kanaat içinde nefeslenerek ömrümü de tükettim

Şimdi eşlik ediyor halime takatsiz kalbim ve fersiz gözlerim



Neden hicran yakın

Sanki hüzün sinemde durmayan sancılı bir akın

Gelin bir nazar ederek solgunluğuma acımadan sizlerde bakın



Ressam dostlarım

Portemi çizerek yılgınlığımı cana resmetsinler

Şair arkadaşlarımda miskinliğimden dem vurarak yâd etsinler



Derlediğim çilelerimi

Kalbi hissedişlerle yazdığım hüzünlü hikâyelerimi

Sürurla dönmeyen suskun dilimi, ruhumu bekleyen güzellikleri



Anlamak adına kanmak

Ona mahrum kalarak nefeslerde solgunluk yaşamak

Manadan uzaklaşarak, hakikat ikliminden koparak elem yaşamak



Gözlerden boşalan yaşları

Kireçleşmemiş kalplerin duyarlı ve hamiyetli katkıları

Muhabbet ikliminden sudur eden ve edecek olan sevdalı sancıları



Beklemek ve umutla nefeslenmek

Aşk ile dirliğin inkişafına meylederek ulvileşmek

İnsanlığı hissetmek, meşveret içince edeple birlik için kenetlenmek





Mustafa CİLASUN