yine sensiz uyandı gözlerim bak
gün yine sensiz doğdu
yine bu iklime yağmurlar yağdı
bak güneş KÜSMÜŞ
içimi seller basmış
kapılmış gidiyorum deli rüzgarına


kaç iklim kaç diyar dolaştı dilim
söyle yaaar ey yar
hani benim olacaktı
salkım saçak baharlar
hani yüreğimi üşütmeyen
sevdalar vaad etmişti dilin


hani hep sana çıkacaktı en kör sokaklar
benden gidiyordun usulca gidiyorsun
yakıp tüm vaadleri
şirimin ağıdında
bir masalı terkediyorsun

yine sensiz uyandı gözlerim bak
yine sensiz doğdu güneş güne
öksüz bir iklimin seline kapıldım
yollarım kör çareler naçar

ve ben çorak bir aşkın sabahına uyandım
çöle döndü yüreğim
avazım sustu ardından

tutunmam ellerine gelme istemem
şiirime gömsünler beni
gidişin kıyameti küstürdü
gidişin tüm mevsimleri susturdu

dayanmaz yüreğim son vedalara
ağıdına sustum

kendimden bile usandım gidiyorum
yine sensiz uyandı gözlerim
yine güneş güne küstü
bu gün yokluğunun ilk günü
bu gün ayrılığın düğünü..

NİLÜFER GÖKDEMİR(GÜR)
27/12/2008