12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1175
Okunma
Devrik düşüncelerin ben miyim müdavimi,
Noktalar kurşun gibi, üzerime geliyor.
Demir dağ gibi çok ağır sorular,
Sinsice yüklenip aklı çeliyor.
Belki yüz ışık yılı uzaktayım kendimden,
Desise mi, hayal mi beni benden alıyor?
Ne kadar baki kalır suya çizilen resim,
Şekile ram olanın sonu hüsran oluyor.
Damla damla eriyip tükenir tahammülüm,
Güllerin boynu bükük ellerimde soluyor.
Helezonlar içinde sürüklenip akarken,
Billurdan ışıklar karanlığımı eliyor.
Coşkun ARSLAN
Cevap Yaz