67
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2647
Okunma
Şen şakrak çocuk çığlılklarıydı gelen
Ellerinde
Bir yağmur damlasını barındıran giz
Çözülür sırra kadem düşüşle
Bakışı mağrur gönlü sevdalı ayrılık
Tüm zamanların süzgecinde.
Hangi renge boyansam karanlık çıkar
Bir maviye bulansam hüzünü boğar
Bulamamak acıtırsa canı
Canı cana sorgulatan gelecek yakar adamı
Telafisiz zamanlardır ellerin
Aldın mı ?
Hayattan alacağını...
Geç kalmış trenin nereye giden yolcususun ?
Ne de güzel şekillenirdi aşk-ı muhabbet
Cennet cehennem dillerin.
Hangi renge boyansın elllerim...
Gökaslan