6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1089
Okunma
Dışarıda serin bir hava var, gökyüzünde bulutlar,
Ağır ağır yeni bir gün başlıyor ama asık suratlı,
Gün dediğin böyledir, bazen neşeyle gülümser,
Bazen de surat asar, hatta sırılsıklam olur, ağlar...
Ben de bu gün gibiyim, değişkenim, güvensizim,
Şimdi telefon çalacak, acaba ne cevap vereyim?
Annem olacak, bize gel diyecek, hoşlanmayacağım,
Muhtemelen açmayacağım, o da yokum sanacak...
Yok olmakla yok olunmuyor, ben hala buradayım,
Sadece güne başlayamadım, gözüm-gönlüm açılmadı,
Bakarsınız biraz sonra farklı kararlar da alabilirim,
Daha çağrılmadan kalkıp annemlere de gidebilirim...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz