6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1060
Okunma

İnsan arızalı bir gemidir bazen,
Sürüklenir koyu yalnızlığına.
Tarar dibi attığı demir;yapışır,
Son çırpınış gibi anılarına.
Dün gibi savrulmuştur vakit,
Hoyrat rüzgârların uğultusunda.
Üstünde suret ve sapsarı kâğıt;
Anlar bakınca fotoğraflarına.
Issız ve ıslak bir örtü yamaçlarına,
Bir puslu perde çekildi gördün:
Kanıyor aşka dair düşlerin gönül,
Bir de umutsuzluk eklendi suçlarına!