Yıllar sonra şu kuruyan çınara,
Can verdin canına kurban olduğum,
Suyu kesik, akmaz susuz pınara,
Abı-hayat verdin kurban olduğum.

Gözümüz kör imiş kulaklar sağır,
Seni candan sevdim ben ağır,ağır,
Ben söyleyemezsem sen beni çağır,
Sesime ses verdin kurban olduğum,

Boşluğu doldurdun,boş yer kalmadı,
Kimse bu gönlümü böyle çelmedi,
Gidenlerin hiç birisi gelmedi,
Az alıp çok verdin kurban olduğum.

Böyle tanısaydım seni önceden,
Meğer farkın yokmuş gülden-goncadan,
Ne günden ,korkardım,ne de geceden,
Yoluma gül serdin kurban olduğum

İnsanı tanımak sevgiyle başlar,
Ne bilir sevgiyi o,iri başlar,
Ömrümü yeniler göz ile kaşlar,
Yeni bir ben verdin kurban olduğum.

Seni öyle sevdim,ta ki özümden,
Hayalin eksilmez bir an gözümden,
Mutlu olur,usanmazsın sözümden,
Sözüme söz verdin kurban olduğum.

Oğuzumun kelamı var sözü var,
Seni seven Sana yanan özü var,
Bilirsin ki daim sende gözü var.
Gözüme göz verdin kurban olduğum.

25.04.2006
Oğuzsoylum