4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1074
Okunma
İliklerim üşüyor
Yalarken tenimi
Yalnızlığın körlüğüne inat
Kalem tutan ellerim
Donuyor eksilerde
Yapraklar çürürken
Toprağı bekliyor
Bedenim
Karışırken hüzünlere
Ağlamayı öğrendim
İçime akıtırken
Sensizliğin acı yüzünü
Dağları delemedim
Çöllerde ismini
Sayıklayamadım
Uykularım yarım oldu
İç çekişlerime eş
Özlemim vuslata on basıyor
Sensizlik darp/hane gülüm
Bire bin basıyor
Süleyman ÖZBAŞ
22/12/2208