Kediyi, köpeği sokakta parkta,
Zehirliyorlar, yaşatmıyorlar,
İnsaftan bahsedip- kânun yapıp da
İnce ruhlu insanları, yanıltıyorlar…

Çevre temizliği, insafla olur,
Ped şişeyi, içip- boşaltıyorlar!
“Cam, çevre dostudur” diyenler bile,
hayâtı, git- gide daraltıyorlar…

Caddeler, sokaklar, insanlar için!
Nice ehil hayvan nerede, niçin?!
Toprak betonlandı, insanlık için!
Can’ları gittikçe azaltıyorlar!...

Kadir’e mi kaldı, kedi beslemek,
Dört ayın sonunda, boşuna emek,
Çocuklara lâyık, canlıyı sevmek,
Çevreyi, kökünden kopartıyorlar!...

Ne’ler yazacağım; Nâmık Kemâl’im!
Beş ay emek verdim, gitti canlarım,
Cemil ile Cemile, gidene yandım,
İnsanlık borcumuz, hayvan sevelim.

Kadir Yeter. TRABZON.

Trabzon, Türksesi Gazetesi’nin 16.8.2006 Çarşamba
gün ve 12255. sayısının 7.sayfasında yayınlanmıştır.


GÜNÜN ÖNEMLİ NOTU:
Yukarıda fotoğrafını gördüğünüz sokak kedim, Piliçkız; 20.12.2008 cumartesi günü öldü.
Ölüm sebebi; hastalık ve kalorifer kazanı külü ile yanma.
Ölümünden sekiz gün öncesinde, dört yavrusu üç haftalık idi.
O günden sonra kutu sütü ve kaşar peyniri ile besleniyorlar.
Beslenme masrafının tamâmını, emekliliği gelmiş ancak işine devam eden bir bekâr erkek öğretmen komşumuz karşılıyor...

Allah’a kimin daha yakın olduğunu; Allah’dan başkası bilemez.
Piliçkız, bana hayâta dâir bilmediğim çok şey öğretti ve öğretiyor...
İnsan, bildim sanıyor; meğer, bilmediğimiz nice bilgiler tecrûbeler var; yaşamadıkça bilemediğimiz.
Allah’ın yarattığını, Allah’ın iyi kulu olmak için sevmeyi öğrenmek/ öğrenmeye çalışmak çok güzel.
Sevgiyi, özellikle Allah sevgisini karşılıksız tadmanın mutluluğunu yaşıyor, yaşıyorum...
Sevgi ile Sağlıcakla kalınız.
Kadir Yeter.
22.12.2008 Pazartesi. TRABZON.

SİTEMİZDE İLK YAYINI: 13.04.2008 Pazar, .edebiyatdefteri.com/siir/105358/siir
SON DURUM İÇİN BAKINIZ: www.edebiyatdefteri.com/siir/197809/pilickiz-oldu!