====ŞAİRİN KİMLİĞİ====



Önüne serilmiş şu sonsuz alem,
Maddeden manaya dalandır şair.
Bir elinde kağıt,birinde kalem,
Yirmidokuz harfe çobandır şair.

Sağırın kulağı, dilsizin sesi.
Sevdânın kaynağı, aşkın kendisi.
Güzelliğin özü, Tanrı vergisi,
Bitip tükenmeyen ummandır şair.

Ayırmaz dikeni, gülü yapraktan.
Zevk alır kalplere kandil asmaktan.
Ateşten, havadan, sudan, topraktan,
Adem hamuruna harmandır şair.

İyilik, güzellik, erdemden yana.
Aynı gözle bakar dosta, düşmana.
Doğaya, hayvana, ille insana,
İlaçtır, devadır, dermandır şair.

Halıdır,kilimdir,oyadır şaldır.
Arıdır, çiçektir, petektir, baldır.
Bağcıdır, bağbandır, ağaçtır daldır,
Akciğer misali ormandır şair.

Gözlerden süzülüp gönüle giden.
Arifi dinleyen, cahili güden.
Ya hayır konuşan, ya sükut eden,
Derya dil dostlara hayrandır şair.

Enginlerden engin fakat küçülmez.
Gözü kamaştırır, rengi seçilmez.
Gönlü hazinedir paha biçilmez,
Defineler saklı virandır şair.

Hisleri çok güçlü bir gönül eri.
Bütün varlıkların buluşma yeri.
Ayın göz yaşları, güneşin teri,
Çöle yıldız yıldız yağandır şair.

İsimlerin sırrı, eşyanın dili.
Ufuklardan öte lâ-mekan ili.
Garipleri sarar bir ana gibi,
Gurbet kuşlarına vatandır şair.

Sanata ölümsüz yüce ruh katan.
Tarihe silinmez imzalar atan.
Nesilden nesile köprüler yapan,
Gönül mâbedinde Sinan’dır şair.

Dışı halka dönük,içi”illâ”da.
Kainat rakseder böyle binada.
Sözlerin vardığı en son mânâda,
Elifi şerh eden Kuran’dır şair.

Yunusça bürünüp “ete, kemiğe.”
Sır gibi gizlenip kana, iliğe.
Tende candır,canda canan diriye,
Yaralı gönlümde sultandır şair.

17.06.2000

Mustafa Yaralı


Bunlardan ve anlardan birisiniz,karamsar olmayın lütfen,tevazuu dolu,devam edin.Selam va saygılar.