Özür dilerim çocuğum
Yalan söyledim sana
Hani
Sormuştun ya bana
-Yarından umudsuzum
Ne olacak gidişatım?
Fedakârca okutuyorsun
Okuyoruz
Olacak mı hanım,katım?
Yoksa
Bir iş bulma kuyruğunda mı
Akıp geçecek hayatım?
Zevk vermiyor artık
Ne gezmeler,ne tozmalar
Hangi göze baksam
Parıldıyor yozlaşmalar.
Yitik
İnsani şevkler
Umutlar...bitik.

Oysa
Daha baharında,ömrüm
En taze
En sıcak
En güzel duygularla
Coşkun sular gibi
Çarpmalıydı,gönlüm.
............
Vebali söyleyene.
Ümit dünyası...
Hayat bu... denildi
Ben de kandım.
Yazgımız böyle yazılmış
Elde ne gelir?
Diyenlere yıllarca aldandım.

Meğer ki
Pespaye yanı daha ağır basmakta
Terazisi ’Adalet’in.
Ve
Aferist duygusu
İnsaniyetin.
..........
Nasihatımdır.
Yine de dik olsun başın
Deselerde
Boyun bük,eğil.

Gözün
Açık olsun
Aç,değil.
...........
Özür dilerim çocuğum
Yalan söyledim,yaşamdan yana
Ama
Umudumsun.
Seninle,bu düzen
Değişecek
Güzelleşecek.
Güveniyorum sana.



kutbo
(Adana.25.11.2008)