Ağustos sabahında,
Güneş doğuyor,
Ama ben üşüyorum!..
Beni ısıtan güneş değil ,
Senmişsin meğer!.
Bunu yeni öğreniyorum.,
Ve üşüyorum bir tanem,
Ben çok üşüyorum.

Sancak baş omuzluktan .
Bir dalga vuruyor !
Gemim şiddetle sarsılıyor
Ben sana savruluyorum !..
Hayaline koşuyorum ,
Sen yine kaçıyorsun ,
Seni çok özlüyorum !
Gene bastırdı deli poyraz.
Ve ben sensizken üşüyorum.

Akşam oldu güneş batıyor
Karanlık üstüme çöküyor
Bir sen vuruyorsun,
Bir yalnızlık vuruyor.
Ağlıyor, titriyor
Ve sarsılıyorum.
Omuzlarım çöküyor.
Büzülüyorum…
Sensiz kaldım ya bir tanem.
Ben çok ama çok üşüyorum.

Bir kadeh daha dolduruyor,
İçinde seni arıyorum.
Hayallerime dalıyor.
Sana sarılıyorum.
Isınmak istiyor,
Ama başaramıyorum..
Sensiz olmuyor bir tanem.
Sürekli seni özlüyor,
Ve ben çok ama çok üşüyorum.

Adem Kaptan
14 Ağustos 2007