Sanma ki mahkum sensin,
Yerin dört duvar arası diye,
Eğer herkesin hevesle yaşadığı hayat;sana dar gelirse,
Mahkumluk budur;hayal gözlüm işte...


Sanma ki mahkum olan yalnız sensin,
Yanımda olamadığında alamadığım nefessin,
Daha canıma katamadığın ilk hevesin,
Benden uzak,bilinmeyen bir yerdesin,
Ama hayal gözlüm;canımın ta icindesin...


Özlemimin sitemleri içimi paralıyor,
Mahkum kalmış sevdana içim yanıyor,
Gözlerim her uzaktan geleni sen sanıyor,
Bu gözler bir tek sana,bir tek sana ağlıyor,
Hayal gözlüm bu hasret; içimi dağlıyor...


Dar geliyor gökyüzüm,dar geliyor evren,
Neye yarar yaşamam,sen gelmessen,
Mahkum kalmış herşeyine,her zerrem,
Varmıdır bilmiyorum cıhan-ı alemde benim gibi seven,
Varmıdır hayal gözlüm benim gibi yana yakına bekliyen?


Varlığın yetiyor olsada bu canıma,
Hasretin telden örgüler çekmiş bağrıma,
Genç yaşımda beyazlar düşüyor saçlarıma,
Mahkumum mahkum,yerim dört duvar olmasada,
Gel hayal gözlüm gel kurtar beni,sarıp sarmalasana...