2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1478
Okunma
Bir geyik boynu gibi uzanmış ülkemde,
Hep acılara mı boyanacağız böyle,biz?
Siz,kulistekiler,siz!
İpler kimde?
Biz ki,
Mevlana ve Yunus’tan
Dinledik insanlık şarkısını.
Gönlümüzü bir gül gibi açtık onlara!
Biz ki,
Yıl bin dokuz yüz on beşte
Acıyı ve ihaneti gördük,
Gönlümüzü bir gül gibi açtıklarımızdan!
Güneş balçıkla sıvanmaz
Ve sabrın da bittiği bir yer vardır.
Rüzgâra tükürüyorsunuz,unutmayın;
Perdeci! Perdeyi kaldır! ..
Çıksın ortaya Baha Zezon Usta,
Gümüşe şarkımızı işleyen Kashar...
Tatyos Efendi uduyla,
Desin ki: Bizans’ın vermediği kadar,
Hürdük biz bu topraklarda!
Çağırın gelsin Karabet Balyan,
Dolmabahçe Sarayı’ndan! ..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz