hani birşey kaybedersinya
için için ah edersinya
içinde buruk bir acı
nerde yanlış yaptım dersinya

fırtınalar kopuyor yüreğimde
isyanlarım çığlık çığlığa
yemin ettim ankara sana
yemin ettim dönmem bir daha

korkuyorum kaygılarım var
unutmadım o kara günleri
hani benim aydınlarım
hani benim tuzu kuru yazarlarım
yıkıldı birer birer kalelerim surlarım

söylesem sözlerim incitir seni
söylemesem içime dert olur öldürür beni
adını sen koy ihanetmi başka birşeymi
vah benim şehitlerim
vah benim sevgili atatürk üm
bizleremi ettin emanetini

yine efkarlandım başım dumanlı
ne sen sor ne ben söyleyim içim yaralı
sözlerin bittiği yer
işte ankara işte burası

fırtınalar kopuyor yüreğimde
isyanlarım çığlık çığlığa
yemin ettim ankara sana
yemin ettim dönmem birdaha
hani bir şey kaybedersinya
umutlarımı kaybettim seni kaybettim ankara