12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2087
Okunma
Sevgili ressam dostum Hülya Canbaz’a dair söyleşimdir içimden geldiği gibi....
Bir tek yüzümü değil yüreğimi de resmet,
Bir okla tam ortasından delerek hem de.
Üzünçlerimin penceresinde gözlediğim
O gelincik rengi kızıl şafakları.
Ezilmiş taze filizlerimin acılarını
Hala kanattığım eski bir sevdayı
Kapılarımı sürgülediğim davetsiz acıları da.
Bakışlarımın yılgın yenilmişliğini de çiz
Umutlarımı hazan sarısı ile boyamayı unutma.
Gözlerimin derin o iki kara çukurlarını
Sakın en sevdiğim leylaklarla doldurma.
Hasret ateşlerinde kavrulmuş dudaklarıma
Kandırıkçı bir tebessümü koyma boşuna
Nafile… Güzel göstermeye uğraşma beni
Yılların örselediği belli olsun varsın…
Sonra kararan bir gurubu almalısın ardıma
Ellerimde iğreti bir baharın son mimozaları,
Saçlarımda sönmüş yıldızların son ışıltıları.
En son favori renklerimi al paletine,
Şu güzelim alı, şu canım mavi ile karıştır
O renklerden akıt hayallerimdeki ırmağı
O göklerde dolaştır en çılgın bulutlarımı
Biliyor musun;
Bir tek onlar kaldı dokunulmadık !!!
Hülya Lila Bozkurt
06 Nisan