Yemin ettirdin o gün vazgeç, unut diyerek
Cayamadım ki gülüm, sözümde duramadım
Şişelere sarıldım bana umut diyerek
Ayamadım ki gülüm, sözümde duramadım

Kaybetmiştim kendimi, şaşırmıştım yönümü
Mümkün olsaydı eğer unuturdum dünümü
Gittiğin günden beri ne gece ne günümü
Sayamadım ki gülüm, sözümde duramadım

Artık gelmiyor diye sitem ettim rüyâya
Seni sordum yıldıza, seni anlattım ay’a
Beni sensiz bırakan şu yalancı dünya’ya
Uyamadım ki gülüm, sözümde duramadım

Dudağıma koymuştun vedânın busesini
Hâlâ hissediyorum sıcacık nefesini
Kaç kez aradım ama bir kez olsun sesini
Duyamadım ki gülüm, sözümde duramadım

Bende bıraktığın dert deli divane etti
Hayaline sarılıp yatmak canıma yetti
Seni soran dostlara beni terk edip gitti
Diyemedim ki gülüm, sözümde duramadım

Kanıma dokunuyor senin gönlünden çıkmak
Kolay mı sanıyorsun bu yalnızlığı çekmek ?
Boğazıma takıldı sensiz bir lokma ekmek
Yiyemedim ki gülüm, sözümde duramadım

Aşkım demesen bile benim gibi düşküne
Kimseleri oturtma sakın gönül köşküne
Canıma doydum ama bir tek senin aşkına
Doyamadım ki gülüm, sözümde duramadım

Teselli versin diye gittim başka birine
Kokusu bile itti, kurban olsun terine
Çok uğraştım kimseyi gönlümdeki yerine
Koyamadım ki gülüm, sözümde duramadım

Bu ayrılık yamandı, hesabı soracaktım
Son noktayı koymaya yanına varacaktım
Önce seni sonra da kendimi vuracaktım
Kıyamadım ki gülüm, sözümde duramadım