Ne çaba..
Uzun bir süreç
Bu yolun daha ne kadar...
Süreceğini nasıl bilirim?
Bilemem.

Bitmez uğraşlarım..
Dinmez içime akan gözyaşlarım.

Ama ben..
Sevinçlerin yetimiyim
Oysa gülün gülüşünü
Bülbülün ötüşünü severim.

Yok illa da..
Yılanlar çıkar yoluma tam karşıma...
Ben korku bilmem
Onlarsa hiç.

Gülmek için bahane arıyorum ya!
Gülerim...ha ha ha!

Uzun yol
Ardıma bakmıyorum
Hiç bakmıyorum aslında
Mevzuu ediyorsam
Zamanı dolduruyorum işte
Geçiyor zaman böylece.

Yağmur yağar geceleri bazen...
Geceleyin ne güzeldir yağmur sesleri
Şıkır şıkır akar sular...
Pencerede tık tık tık...
Tıkrtılar şıkırtılar
Ama onun yolu da en çok sabaha kadar
Nasıl olsa yine gelir
Yine yağar hep akar.

Yolcusuyuz
Kimimizce epey belirli...
Kimimizce hiç deği...
Bir yolun.

Kimbilir ne süreç..
Hiç bilinmez.

Lakin illa çaba...
Soru yok!
Niçin diye
Ne/densiz
Ne/denli
Tam denk.

Orta şekerli kahve
Belki de sade
Yaşam bu işte.

-Niye gülüyorsun?
-Şundan...
-Gülme!

-Niye ağlıyorsun?
-Bundan...
-Ağlama!

Of be!
Anasının cebi
Bana ne ya!
Bana ne be!
Zor.


13.12.2008.iZMİR.
Müfide DECDELİ.