ANKARA – KALECİK KINIK KÖYÜ MANİ DERLEMELERİ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Odun yaştır korlanmaz
Zemheride terlenmez
Ne yılışık oğlanmış
Tükürsem de arlanmaz


Akşamdır güneş batar
Kış günü baca tüter
Bu ne biçim damattır
Sırtını dönmüş yatar


Kız saçını temiz tut
Omzundan bele at
Başkasını seversen
Ölenece hasta yat


Bahçede çiçek açtı
Etrafa koku saçtı
Tavşan yürekli oğlan
Beni görünce kaçtı


Tespihimi çekerim
Sigaramı yakarım
Bu gurbetin kahrını
Senin için çekerim


Bahar gelir yaz gelir
Harman gelir güz gelir
Her gün gelsen yanıma
Bir gün bize söz gelir


Lamba yaktım gazınan
Düğün yaptım sazınan
Ömür uzun geçmez ki
Bir tanecik kızınan

Gönlüm kıza takıldı
Alev alev yakıldı
İstedim de varmadı
Ümitlerim yıkıldı


Orak çaldım ekine
Elim değdi dikene
Allah’ım sabır versin
Hasretliği çekene


Dut yedim doya doya
Ellerim oldu boyu
Mendile işliyorum
Aşkını oya oya


Bahçeyi soğuk vurdu
Çiçeği yere serdi
Talihsiz birisiyim
Ben sevdim ele vardı


Kahve pişir taşırma
Fincanları düşürme
Sana dünür gönderdim
Sakın fazla şaşırma


Çoban oldum sürüye
Koyun indi yarıya
Sanki üvey kulum ben
Düştüm cadı karıya

*
Her gün gider bostana
Kemer takar fistana
Oğlu,kızı olmuyor
Evlenecem üstüne