Mini mini bir bebiş
Kıvır kıvır saçları
Henüz yeni öğrenmiş,
Sarhoşça adımları..

Boyu anca ulaşmış
Dedesinin eline
Kazak yandan açılmış
Yel değmesin beline.

Etrafına bakıyor
Binbir merak içinde
Gülücükler saçıyor
Balonu da peşinde

Tökezleyip arada
Eksilmiyor neşesi
Varmak için kasaba
Sürüklerken dedesi

Gözgöze geliverdim
Geçerken önümüzden
Birdenbire çömeldim
Ne geçtiyse içimden?

’Merhaba abla’ dedim
Hafif gülümseyerek
Elinden öpüverdim
Kızıp kaçtı,küserek

Sımsıkı tutunarak
Dedesinin elinden
Ürkek ürkek bakarak
Gülümsedi içinden

El salladım giderken
Her döndüğünde bana
Tam kasaba girerken
Son kez döndü ardına

Minicik elleriyle
Öpücükler yolladı
Didişirken dedeyle
Aradan el salladı

Gitti benim o anda
Bütün o yorgunluğum
Çocuklar bu dünyada
En büyük mutluluğum..

Erol Başçı