9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1244
Okunma

KARANLIKLAR
Dökülüyor üstümden, aşkımın parçaları
İşte hemen yanında, kalbimin kırıkları
Bir türlü durduramam, şu hain damlaları
Sonu olmayan pınarmış, bu gözümün yaşları.
Kimdir fâil, nasıl oldu içimin yanıkları?
Sevdiğim insanlar mı hep bu suçun sanıkları?
Karamsarlık, acı keder, aklımın konukları…
Kim yok etti, hani nerde aşkımın tanıkları?
İki buçuk yılmış, sevdanın ömrü
Üçe çıksın dedim, olmadı söndü
Yârim, buçuk demeden, aşkını gömdü
Bıraktı kalbime, gitti, sonsuz karanlıkları.