Doğmak için bir doktor
Ölmek için bir cellat başında

Daha yeni açarken gözlerini dünyaya
Hayatın acımasız yüzünü görmeden daha
Bir beyaz önlük görünüyor saf ve temiz karşında
Ama anlıyorsun ki yaşarken nefes alırken her saniye

Hiç birşey o önlük kadar saf ve temiz değil
Ama gelirken artık ölüm vakti yavaştan
Bitkin halde son dakikalarını geçirirken bir köşede
Gözlerin kapanırken ağırdan

Yine bir umut son bir umut içinde
Doğarken ki kandırmaca olsa yine...
Karanlık dünyadan giderken sonsuzluğa
Bir beyaz önlüktü aranan

Ama karşında siyah bir elbise
Senin cellatın geldi işte
Artık herşey gerçek gidiyorsun
Biliyorsun hayat bitti farketmez artık

Ne siyah ne beyaz....

Göremeden o beyazı yine de
Ruhun çıkarken bedeninden
Uzaklaşırken engin semaya
Birşey çarpar gözüne son bir süpriz
Bedeninde ki beyaz peçe
Geride bıraktığın soğuk bedeninde
Görmüştün bak beyazı artık gidebilirsin

BEYAZ SONSUZLUĞA...