ŞAHA KALKTI GÜLBANKIM

Diz çöktüm meltemlere gönlüme yaşlar doldu
Gülezar sensiz susuz, karanfillerim soldu
Boyun bükmüş bedesten, sancaktarıma n’oldu?

Sensiz bırakır isen; ecelsizce göçerim
Senden sızan ışıkla, ben kendimden geçerim...

Soğuk karlı gecenin, ortasına yaslandım
Sinemdeki yağmurun, safağında ıslandım
Senden haber yok yine, zifir günde paslandım.

Yerim göğüm senlidir, güneşini seçerim
Senden sızan ışıkla, ben kendimden geçerim.

Umuda çeyrek kala, sellerle doldu arkım
Hayalini görünce uzaklaşıyor korkum
Gözlerinin bebeği, bitmeyen aşka parkım.

Aradaki dağları, kama ile biçerim
Senden sızan ışıkla, ben kendimden geçerim.

Bilinmez sır olsak da; güzelimsin, gizimsin
Yoluna paspas yapsan; hedefimsin, izimsin
Kutsiyetim yüreğin, nurlu mekân gezimsin.

Dünya sevgiyle dolsa, seni özel seçerim
Senden sızan ışıkla, ben kendimden geçerim.

Rüyamı ateş sardı, senle boydan boyunca
Çileye kement attım, gül sesini duyunca
Şaha kalkar gülbankım, nefesinle doyunca.

Sevdanı hayat diye yudum yudum içerim
Senden sızan ışıkla, ben kendimden geçerim.

KADİR DURAK

(LEBİDERYA)