15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1309
Okunma
Bir sarı lambanın loşluğunda gönlüm,
Buharında,bir bardak demli çayın.
Mahpusluk işte,bilsen kadri ne büyük,
Dost elinden bir dal,ikram sigaranın.
Alınan her nefeste hürrıyet arzusu,
Karanlık dünyam,silme kahırla dolu.
Hangi tarihti girdiğimi,unuttum bu izbeye,
Ne zaman çıkacağımı,kim nereden bile.
En ağır imtihandı şimdi yaşadıklarım,
Ulaşılmazdı alem ve cevapsız mektuplarım.
Kadim arkadaşlıklar,dostluklar kurmuştum da,
Ne düşmanlar edindim,hepsi ,her an pusuda.
Her türlü ..izm’lerden sıyrılmıştı beynim,
Ayyuka çıkmıştı hüzün,yüreğine hasretim.
Bu mahpusluk elbet bır gün bitecekti mutlaka,
Bu sensizlik alevi erecekti mutlu sona.
Ben hala ümitle, vuslat yağmurları beklerken,
Rüzgar ,vefasız bulutlarla dönüyor,olduğun yerden.
Cevap Yaz