Bir şey var canımı yakan....



Hayattan tat alamıyorum..Seni düşünmeden edemiyorum.. Sensiz geçmiyor zaman..



Ölüm sessizliği gibi çöktü sessizlik içime..acaba Bağırmak istesem sesim duyulurmu sana.

.......



Dilim konuşmuyor..Kalemimse susmak bilmiyor şiirlerimde sen oluyorsun gözlerimden sayfalara akıyorsun..



Herkes üzerime geliyor ’sen ?’bile. .Bağıramıyorum açıklayamıyorum sadece susuyorum..

’Seviyorum hem de ölesiye’ . .Kilitliyorum dilimi..

Susuyorum..



Öylece bakıyorum sessizce bitişi izliyorum..

Sessizce gidişini izliyorum..

Sessizce büyük hasretlere özlemlere atıyorum yüreğimi..

Donuk ve boş gözlerle her yerde o tatlı güzel gözlerini arıyorum..



Herkes için mi yaşıyorum ’hayır!’ sadece senin için yaşıyorum

Neden mi susuyorum peki?

Gücüm yok onca şeyin ardından sana zarar vermeye ..

Gücüm yok!!



Sevdam çok büyük ama yetmiyor..

Bak yine ellerim bomboş..

Bak yine gözlerim bomboş..

Yoksun!!

Bir daha da olmayacaksın korkarım..

Bu gidiş sende bir bitiş.

Bende acıya hasrete özleme yokluğuna dair her şeye yeni bir başlangıctayım..



Bunca acı bunca hüzün


Biliyorum yorgunsun. Yaşananlar bu kadar yoğunken bir gün

hiç beklemezken aniden yapayalnız kaldığım

sanki bütün

dünya omzuma yüklenmiş de taşıyamıyormuş gibi hissediyorum kendimi.

Üstelik o ağırlığın ne zaman kalkacağını asla bilemiyorum.

Sanki hayatının sonuna kadar hep böyle hep yorgun ve bitkin olacagım

Umudum sevincim kalmadı.

Kırgınım herkese ve her şeye. Yarına dair hiçbir şey düşünemez oldum.

Hatta sık sık ölüm geliyor aklıma. Sanki ölürsem bu acıdan bu yükten

çok çabuk kurtulacakmışım gibi…



Herkes mi vefasız diye düşünmekten kendimi alamıyorum.

Bu kadar kolay mı aşk? Bu kadar çabuk harcanabilir mi?

Ah yüreğim ne çok kandırıldın ne çok…



Bir şarkı çalacağım “Nerede bende o yürek yardan kaçacak…”

dinler misin?



Her şeyi boşverip sadece aşka adamıştım kendimi

Zaten böyle yaşandığı zaman onun adı aşk oluyo.

Diğer türlüsüne ne denir bilmiyorum .

Bırak herkes dilediği gibi yaşasın ama sen her zaman

aşka ada kendini.

Kırılsan da yıkılsan da aşka ada.

Başka türlü bulunamıyor ki mutluluk…



Bir kadeh daha içeceğim ben ya sen? Peki sende bi kadeh alırmısını benle?

Yara yarayı deşiyor ne yapayım ki…

Kızma kendine sen hatalı değilsin. Yaşamak istediğin gibi yaşadın

kendi tercihini yaşadın. Anlamadıysa çekiver kuyruğunu gitsin!

Rahatlat içini elinden geleni yaptın. Son ana kadar vazgeçmedin

ki bu yakışırdı sana zaten.

Ağla utanma. Gözyaşların onurundur saklama.

Sen asıl ağlamaktan korkanları ayıpla yadırga.


Aslında uyusam da uyanmasam diye düşündüğünü biliyorum.

Ya da her şeyin sadece bir rüyadan ibaret olduğunu…

Gerçeği kabullenmek öyle zor ki… Sen şimdi aynı sokaklarda

tek başına dolaşırken bende keşke yanında olsam diye hiçleniyorum.

Her adım canımı yakıyor.

Kaç yarını daha böyle umutsuz böyle acıyla geçirecegim belli değil.



Yine de her şeye rağmen ben seni çok ama çok seviyorum..........


tusem.....