Bugün oğlum gittiği uzaklıklardan beni telefonla aradı,
Normaldi elbette, bu her zaman yaptığımız bir ritüeldi,
Beni arayınca aklıma yıllar öncesindeki kardeşim geldi,
O da aynı yere gitmişti ve yine aynı şekilde aramıştı…

Geçen yıllar değil de değişen insanlar gibi düşündüm,
Öyle gerçekten de ama bir sebep yokken anlayamayız,
Zaman bir devri daim gibi akıyor, insanlar da gidiyor,
Gitmeyenler toprak, hava ve su, bir de saplantılarımız…

Saplantılarımız burada kalıyor galiba biz öteye gidince,
Takılmak için canlı bir zihin gerek onlar da buralarda,
Böyle söyleyince aklıma yine ötelerdeki hayat geldi,
Nesini merak ettiğimi söyleyecektim ama vazgeçtim…

Oğlumun beni aradığını söylemekten nerelere geldim,
Gece yoldaymış, yolculuğu sabaha kadar sürecekmiş,
Eğer evdeysem onu öğlen saatlerinde görebilecekmişim,
Bu güzel haber ama ben yarın için başkasına söz verdim…