3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2522
Okunma

İçime bir sevinç gibi sokuldu önce,
Bayram yerleri kuruldu gelişlerinden.
Perçemine salıncak,gözlerine dönme dolap;
Sımsıcak hırkalar örüldü gülüşlerinden!
İlk sevmeyi onda tattım,bir çiçek adıydı adı;
Gördüm,bir serçe havalandı tuttuğumda elini.
İstop oynardık,ben inadına “Nilüfer!”derdim;
Bilmezdi,fırlatırdım havalara yüreğimi!
Bazen düşünür,dalar giderim uzak zamanlara;
Gözden kayar birkaç damla,ıslanır usulca kirpik.
Peki nerede şimdi o,nerede kalbi kanatan hatıra?
Hayat yap-bozunun mutluluk parçaları neden eksik?