Şimdi geçmişi sorguluyorum.
Neler yaşamadık ki?
Acılar,
Sevinçler,
Hayal kırıklıkları,
Matemler...
Hatta daha neler, neler...
Bazı anılar yüzde bir gülümsemeyle hatırlanıyor.
İşte o bütün kapılar açıldı bu gece;
Öyle şeyler akıla geliyorki:
İki damla yaş yanaklarda süzülüveriyor..
Geçmişte yaşamayacak kadar büyük,
Gelecege koşamayacak kadar küçük,
Çocuk olamayacak kadar büyüdük...
Benlik bende,akıl sende bu gece..
Ahhh hayat..
Dudaklardan dökülen o iki kelime,
Mısralarda hep yer buluyor.
Bundan sonra ne etmeli?
Umarsızmı davranmalı?
Yoksa...
Gecenin zehmeri karanlığında arayıp,
İki satır laf mı etmeli?
Duygulara pıranğalar vurup,
Yastığa baş koyup yatmalı.
Gözleri kapatıp,
Derin bir nefes alıp,
Seni tende hissetmeli...
Ahhh hayat...
Hatalarla olgunlaştık,
Ağzımızdan çıkan sözlerde boğulduk,
Karşımızdakini suçlayacak kadar çocuktuk..
Herkes gibi bizde kendi doğrularımızı yaşadık..
Yaşayacaklarımızı unuttuk,
Sevgide yarğı olmayacağını,
Beklemenin acısını,
Sabırın........
İşte beni sana getiren;
Ahhh hayat...


YARENİMSİN(30/11/2008)
(BEKLEMEK ACI VERSEDE,GÖZLER UYUKUYA KÜSSEDE BİR HABER İÇİN NELER VERİLİR)