7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1100
Okunma
Bir kış sabahı ömrüme sarkan kar
Bembeyaz bir kentin günahını saklıyor
Perişan bir otobüs yolculuğunda aşk
Avcıl kuşların pençesine takılıyor
Bir ağaç umarsız durduğu mekânda
Yalnızlığın gelinlik şarkısını söylüyor
Ve kurşun yarası saklı bir adam
Tuz basıyor yarasına.
Gözleri bağlı aşk, bir dağ sırtında
Ne yöne dönebilir ki korkusuzca
Ve cesaretini yalnızlığına basar gibi
Keskin uçlu yalçın kayalıklarda.
Ne yöne gittiğini bilmeden bir ağaç
Yalnızlığını tufana yazdırmışsa
Bembeyaz bir kentin aşikârıdır
Günah defterine çiziktirdikleri.
Acıya besmele diye başlayan aşk
Pençesine takılıp gitti atmacanın
Ve cesaret yalnızlığa eşdeğerdir
İki öz kardeş gibi…
23.01.2002
Cevap Yaz