gidenler ancak ağlattılar,
ve ardlarında hep virane bıraktılar
dönüp baksalar görecek sevginin garip halini,
ve belki de gitmeyeceklerdi...
kavuşma ümüdiydi belki yaşatan kalanları,
ya da tutuşturma arzusu yangından savrulanları,
bir kuşun gagasında döktük ateşe biz dualarımızı,
ve öyle ağladık gidenlere,
bir çok şiir okuduk,
bir çoğunu da yazdık,
sevdaya iki satır arası bir kabir kazdık,
mabet oldu gönül aşka aşık yolculara,
ve her sevda yeni bir vasıta,
kervan olduk yürüdük patikalarda,
kalanlar kaldık bırakıldığımız bu yerde,
ve edeple bekledik dillerimizde perde,
gidenler hicran oldu bizlere,
ve kalan bizler kilitlendik eylüle,
hazan oldu zülfümüz, daha karayken yerde,
yaprak durmaz dallarımız genç yaşlarda budaklandı biçare,
kalanlar sadece sevdik,
ve sevgiyle yere göğe sevda bindirdik.
Burak’la gider gibi gitsin şimdi gidenler,
onlar kalanlarda en sevgiliydiler...