Bu gece ilk defa evimin huzur veren yanını gördüm
Bu gece ilk defa evimin penceresinden baktım sabaha dek
Bu gece ilk defa düşündüm bazı şeyleri
Hayatı düşündüm, yaşamayı, Allah’ımı düşündüm
Geride bıraktıklarımı, geleceğimi düşündüm.
Yaptığım hataları düşündüm bir ara
İflas etti beynim durdu o ara
Baktım boş boş rüzgâra
Uzattım kollarımı
Tuttu rüzgar beni sardı kollarına..
O ara sevgili geldi aklıma
Pişman oldum kollarımı uzattığıma
Girdim hemen içeri kapattım pencereyi…
Bu gece ilk defa hayallerime katmadan sevgiliyi
Huzur dolu günleri düşündüm
İçimi bir sevinç kapladı
O huzuru öyle özlemişim ki…
Hayallerime hayal katarken uykum geldi bir ara
Gönderdim onu geri,
Bırakamadım hayallerimi…
Bu gece ilk defa…
Bu gece ilk defa bir yıldız beğendim kendime gökyüzünden
Beraber parlayalım diye…
Bu gece gene ilkleri yaşadım içimde
Gene uzaklaştım birinden,
Gene yaklaştım birine…
Bu gece gene farklıydı her gece gibi..
Hayallerime hayal katarken,
Umutlar bana çok yakın gelirken,
Huzura yaklaştığımı düşünürken,
Gözümden uyku akarken…
Gene bir ilki yaşadım.
Bekledim sokak lambalarının sönmesini…
Bekledim ezan sesini…