Katran karası geceler
sürgünüdür toz pembe hayatların
buz keser elleri gecenin koynunda
hasreti bir yorgan gibi sararda
sımsıcak ısıtıverir sevdası
kor olmuş yüreğinin
.............................
Geceler soğuktur yalnızlar için
birden bir korku
kaplarda yüreğini
ürkek bir kuş misali
sanki uçup gidecekmiş gibi
kafesine sığamaz,
kuş gibi çarpan kalbi.
..................
.................
Korku doludur geceler
masum kalp için
ürkütüverir insanı
onun zifir karanlığı
.....................
Bir adım atmak için
bir ışık bekler dururda
aniden çakan şimşeğin
aydınlattığı dar sokakta
yolunu buluverir
..................
Göğe doğru uzanan
o korkunç yapılar
sanki üstüne yıkılacakmış gibi
etrafını sarıverince,pür dikkat
sonra bir gürültü kopar
kulakları uğuldatan sesiyle
korkuyu salıverir
minicik yüreğine
koşmak ister delice
hedefini bilmeden
avcısından kaçarken
tuzağa düşen ceylan gibi
talihsiz olmak da var
kaderin cilvesinde.....
...........................
..............................
..........................
-------------------------------
savaşı yaşamış bütün çocuklara
VEEEEEEEEEEEE
KOCAMAN ŞEHRİN KORKUNÇ SOKAKLARINDA
YİTİP GİDEN BİNLERCE KİMSESİZ.........
MASUM YAVRUCAĞAAAAAAAAAAAAAAA
İTHAF OLUNUR............