6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1043
Okunma

Tamda orta yerinde gündüzlere kıydılar
Gözlerimin gördüğü zifiri karanlıklar
Silgi ile bir elden yok edilmis yıldızlar
Bilmem ki bu dünyanın sigortasımı atmış
Adım attım hayata girişi bulamadım
Düştüm kör kuyulara icinden çıkamadım
Sesimi isyanımı dosta duyuramadım
Bilmem ki bu dünyanın lambalarımı yanmış
Güneşi yok ışık yok yeşermiyor ümitler
İçimde aç kaldılar sevgiyle beslenenler
Tohumlar iflas etti yok oldu ekilenler
Gönlümün yaşamaya çabalarımı kalmış
Duygularım nadasta ömür bitene kadar
Sahibi göçüp gitmiş bereketsiz topraklar
Uzağın uzağında kim ararda kim sular
Bilmem ki bu dünyamın tutar yanımı kalmış
Atilla Taşar