bilmez kimse gerçek halimi
bir deryanın derinliğine düştüm ZEYNEBİM
oldum deli,aklım başımdan gitti
çıkmaz sokaklara düştüm ZEYNEBİM

göremem artık o bakışlarını
perde perde gözüme düştün ZEYNEBİM
hiçbirşey yakamazdı ateşten gömlek misali
son veda dillere düşürdü beni ZEYNEBİM

kederliyim,efkarım başım duman
kaç asır geçti neydi bizi ayıran
acep nedir ahvali halimi sorman
gidişin beni perişan etti ZEYNEBİM

sineye çektim el açtım ALLAHIMA
gül cemalin geliyor karşıma
sesim duyulurmu bilemem arşa
içimde fırtına koptu ZEYNEBİM

bu sevdalar küllenir biter mi
olmuşum mecnun yakmışım gemileri
ayrılık ölüm gittiğin günden beri
eğer sevgiye inancım varsa dön geri ZEYNEBİM

==============
İNSAN SEVGİYİ NE KALEME
NEDE KAĞITA
NEDE..ANILARA SIĞDIRABİLİR
GEREÇEK SEVGİ YOKSA İÇİNDE
İŞTE O SEVGİ YALANDIR

MURAT TÜRKAN (ALLAH"IN VARSA DÖN GERİ)