1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1840
Okunma
her ayrılık kendi yalnızlığını yaşar
ve her aşk düşler yağmurunda ıslanır
sonra özlemle yücelir aşk
ta ki bir terkedişe kadar
ey hüznü kendine bağlayan sevda
çaresizce kapıldım kader ağına
kalemi kırık bir çocuk misali
hüznümü karaladım yalnızlık duvarına
her terkediş bir başlangıçtır
zaman ise en adaletli yargıçtır
ihanetin bir hançer gibi kalbimde
bu ise aşk denen tutsaklıktan kaçıştır
ey özlemin köpürdüğü kalp
vuslat öyle uzak ki ,her yer sarp
bu tükenmez gafletten atık kalk
hülyadamısın uyan da kendine bak
yunus YOLDAŞ
Cevap Yaz