Hep uzak omuzlara verdim teselliyi
Karşılığında adanan çıkarlara aldırmayarak
Gözyaşlarımı bilinmedik eller sildi
Her silişte yüreğimden bir parça kopararak


Şimdi anladım aslında gerçek desteğim senmişsin
En zor anımda dahi Yüreğimde çarpan yürek sen
Omuzuna başımı yasladığımda anladım teselli sen
Ellerinde farkettim gözyaşlarıma uzanan
Yüreğimdeki parçaları birleştiren sen

Başka kollarda teselli aramak çoğumuzun yaptığıdır ancak bazen insan sevdiklerini üzmek istemediği için en yakınlarıyla dertleşmekten kaçınır oysa onlardır bizi biz kadar anlayacak ve riyasız sevgileriyle sarıp sarmalayacak...
Hepimiz inanmak isteriz cennetin annelerin ayakları altında olduğuna ama biz yüreklerimizi gereği gibi seremiyoruz galiba avuçlarına...

Şimdi anladım aslında gerçek desteğim senmişsin
En zor anımda dahi Yüreğimde çarpan yürek sen
Omuzuna başımı yasladığımda anladım teselli sen
Ellerinde farkettim gözyaşlarıma uzanan
Yüreğimdeki parçaları birleştiren sen

Gitme yalvarırırm gitme
Yavrunu bırakma sana ihtiyacı olan günlerde
Daha doyamamışken kokunu koklamaya
Sevinememişken sana kavuşmaya
Daha anlatamadıklarım var sana anne
Yüreğim daha iyileşmedi anne
Yavrunu bırakıp gitme ...

Anne___hiç bir anne bırakmaz yavrusunu biryerlere gitsede...
Çok beğendim hemde çok şiirinizi...
Yüreğinize sağlık...
Kaleminiz daim olsun...