Makama oturdu, komutan gibi,
İçinden neler, geçirdi fukara.!
Vatandaş gelince, yukardan indi,
Yutkundu şöyle, bakındı fukara.!

Kapıdan gelenler, büklüm göründü,
Gözlerde ateşler, çakmak gibiydi,
Alttan baktı, beyefendi denildi,
Vay canına dedi, sakındı fukara.!

Ayağından yukarı, gurur dolu,
Gerildi şöyle bir, heykelcik oldu,
Neden sonra kendine geldi, sordu,
Eğik başa bir, takıldı fukara.!

Masadan çayını, aldı eline,
Çok şeyler gelir, muhterem diline,
Gaykıldı oturdu, koltuk yerine,
Böyle adamdan, sayıldı fukara.!

Bulgur bulgur bakan, gözler nemliydi,
Saygı kalmamış, insan da kaygıydı,
Memleket ne olmuş, modern dengiydi,
Vatandaş neden, yakındı fukara.!

Şehiri köy yeri, önemli degil,
Ağız da küfürler, isyanlar sebil,
Vazgeçti birden, ötüşler ebabil,
Gözünü bunlardan, sakındı fukara.!

Gözünde ateşler, çıngı halinde,
Makam dedi, koltuk yerli yerinde,
Miadı sarsıldı, kendi behrinde,
Uykulu halinde, irkildi fukara.!
23.12.25 / Saat 11,26
MİADI (Mehmet AY)