Huzursuz bir akşamın kabusunda..
Sabahına uyandım...Naciye abla..
Erkeklerle bir döğüş , bir dalaş...
Küfürün bini , bir paraydı bayramlık ağzında
Fırından yeni çıkmış sözler. çıtır , çıtır patlıyordu...
Gün görmemiş deyişlerle bağırıyordun adamlara
Küfür ediyordun alayına...sen.. Naciye abla...

Hayvanlara eziyet vardı gittiğimiz barınaklarda...
Minnoş mavi gözlün ağlarken mama verdin onlara
Köpüş’ler hep bir ağızdan havlıyordu bu adamlara..
Sopa , süpürgeyle vurup da işkence ediyorlardı..
Tel kafesler ardında gözlerinden trahom akıyordu..
Hayvanlar bakımsız...pis kokuyordu tüm barınaklar
Sağlıksız belediye barınaklarında ,canlar bir ,bir ölüyordu

BARINAKLAR KAPANSIN ,SOSYAL YARDIM YAPILSIN CANLARA
DEVLET SAHİPLENDİRSİN CANLARI ,ONLARA BAKANLARI
MAAŞ VE YARDIMLARLA, EMEKLİLİKLE DESTEKLESİN SEVENLERİ..

Bir diğeri kalp hastası , nefes alamıyordu boğulur gibi..
Kesik , kesik öksürürken , yapılan kuduz aşısıyla ölüyordu
Bir pikap dolusu yüzlerce hayvan ölüsü çöplüğe atılıyordu..
Can çekişen bu zavallı yavrucaklar diri ,diri gömülüyordu
Kediciğin ayakları tutmaz , Trafik kazasında yürüyemiyor..
Bir arabanın tekerleklerinde ezilen kemikler ağlıyordu..
Psikolojisi bozuk , bağırsakları çürümüş ağzı kokuyordu,,

Uyku bozukluğunda travma yaşayanların ayakları atıyordu
Naciye ablayla bu baskın da onları tel örgüden kurtardık..
Birdenbire uyandım yatağın sol köşesinden bağırırken..
Naciye abla , Naciye abla diye sayıklıyormuşum rüyamda
Eşim sordu...senin sevgilin mi...bu sayıkladığın Naciye abla..
Sen neymişsin be Naciye abla...bir kabus gibi girdin hayatıma...
Bak...mahkemenin kapısından döndüm eşimle...Naciye abla...!