O kadar çabaladım ne değişti
Yetişmek isterken herkese kendime geç kaldım
Koştura koştura yetiştiğim yerler de
Beklenmiyor muşum bile
Yine her şey olacağına vardı
Yine benim hayalkırıklığım bana kaldı
Bir gün düşüp gideceğim ıssız bir köşe başında
İsmim bile yazmayacak belkide mezar taşında
Kim arayacak kim soracak beni
Sağlığımda beklenmediğimi gördügüm bu şehirde
Kim kapımı çalacak benim
Notası hasret olan türküler söyleyip
Hecesi aşk olan dizeleri şiir diye işlemeye başlarken
O türkünün hangi nakaratında yüreğim yanacak
O şiirin hangi kıtasında hecesinde sol yanım kor olacak
Sonra tüm bedenim alev topu vuslata varacak
Artık vazgeçtim koştura koştura yaşamaktan
Kendime ihanet edip kendimi aldatmaktan
Kalbimi sahte sevdalar ile yorup
Çıkmaz sokaklarda kaybolmaktan
Vazgeçtim sana yetişmek isterken kendime geç kalmaktan
Vazgeçtim iki kişilik
mücadele edip
Tek başıma yanmaktan
Hayat hoş geldin diyorum
Daha umutlu daha mutlu
Kimbilir böyle belki de daha huzurlu