BU şiiri biraz önce okumuştum.
Siteden ayrılırken günün şiiri kısmına baktım ve değerli Anzeri'nin şiirini gördüm. Tekrar sayfaya döndüm.
Şiirde hem eleştiri, hem olgunluk, hem sevda, hem de hasret duyguları işlenmiş her bir dörtlükte.
Biraz da ilk dörtlükte "'benim fikirlerim isabetlidir ve hedeften vurur'' düşüncesiyle 'ben'lik öne çıkarılmış gibi görünüyor.
Devamında, olgunlaşmanın zaman alacağını dile getirmiş değerli ozan.
3. dörtlükte romantizm ve lirizm var.
Aşkla yanıp tutuşmak, çöllerde savrulmak da var.
Zarafet insanın en güzel huyu, değeridir diyorlar ve kendini etkileyenin bu güzel huyu olduğunu belirterek müptela olduğunu, onun sessiz ve içten bakışlarındaki gözyaşlarının kendi içinde kurutulduğunu belirtiyor ki ozan, bu da hissiyatın, zerafetin, sevmenin ne kadar anlamlı olduğunu ortaya koymakta.
Sevdiğinin derdiyle dertlenmek budur.
Bir huriye benzeyen sevgilinin gönül ağrısı, başta da ağrılara sebep olmakta. Seninle başım belada der gibi ozan.
Yürek yangınıma çare sensin.
Gel ey dildar-ı dilber, anla beni yeter" der gibiler.
Saygı ve selamlar.